مقایسه ویژگی‌های کمّی و کیفی و قابلیت انبارمانی جمعیت‌های پیاز

ویژگی‌های کمّی و کیفی و قابلیت انبارمانی تودة محلی بهبهان، پیاز اصلاح‌شدة بهبهان و رقم ‘پریماورا’، در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان از سال 1388 به‌‌مدت دو سال ارزیابی شد. آزمایش مزرعه‌ای در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. دانهال‌ها در اواخر آذرماه به زمین اصلی منتقل شدند. برای مقایسة قابلیت انبارمانی جمعیت‌ها از آزمایش کرت‌های خرد‌شده در زمان در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار استفاده شد. عامل اصلی جمعیت در سه سطح و عامل فرعی زمان بررسی سوخ‌ها در سیزده سطح بود. سوخ‌ها در انبار کنترل‌نشده نگهداری و هر پانزده روز یک‌بار ضایعات انباری بر اساس درصد کاهش وزن، درصد جوانه‌زنی، درصد پوسیدگی و آلودگی به کپک خاکستری ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که بین عملکرد کل (تر) جمعیت‌ها اختلاف معناداری وجود ندارد، ولی عملکرد قابل‌فروش رقم ‘پریماورا’ و پیاز اصلاح‌شده نسبت به تودة محلی بهبهان برتری دارد. پیاز اصلاح‌شده حداکثر عملکرد مادة خشک سوخ را تولید می‌کند و از این نظر، اختلاف آن با تودة منشا و رقم ‘پریماورا’ به‌ترتیب در سطح 5 و 1 درصد معنادار بود. درصد مادة خشک سوخ و درصد خلوص رنگ پیاز اصلاح‌شده از تودة منشا بیشتر بود. درصد وزنی دوقلویی و قطر گردن پیاز اصلاح‌شده در مقایسه با تودة منشا کاهش معناداری نشان داد. قابلیت انبارمانی پیاز اصلاح‌شده و تودة منشا از رقم ‘پریماورا’ بیشتر بود.